|
Cantata BWV BWV 210a
O angenehme Melodei
Polskie tłumaczenie [Polish Translation]
Kantata BWV 210a - O gędźbo nadobna! |
|
Okazja: kantata hołdowa |
|
Oryginalny tekst niemiecki [Original German Text] |
Polskie tłumaczenie [Polish Translation] |
|
1. Recitativo S |
1. Recytatyw [Sopran] |
| |
|
O angenehme Melodei!
Kein Anmut, kein Vergnuegen
Kommt deiner suessen Zauberei
Und deinen Zaertlichkeiten bei.
Die Wissenschaften andrer Kuenste
Sind irdnen Witzes kluge Duenste:
Du aber bist allein
Vom Himmel zu uns abgestiegen,
So musst du auch recht himmlisch sein. |
O gędźbo nadobna!
Niżadna krasa, niżadne ukontentowanie
Twey miedźwnej1 czarowności
a czułościom Twym nie stoi w bliskości.
Nauka ze wszelkich sztuk na ziemi
krotochwili2 mgłami przemyślnemi.
Tyś jedna aliści
zstąpiła nama z firmamentu wysokości,
stąd Ty musi prawie boskie mieć nadanie. |
| |
|
|
2. Aria S |
2. Aria [Sopran] |
| |
|
Spielet, ihr beseelten Lieder,
Werfet die entzueckte Brust
In die Ohnmacht sanfte nieder;
Aber durch der Saiten Lust
Staerket und erholt sie wieder. |
Brzmijcie, pieśni wy natchnione,
rzućcie pierś tę urzeczoną
w łagodne uniesienie, trosk zbawione3!
Aliści przez przyjemne strun brzęczenie
siłę dawajcie, ulgę upragnioną! |
| |
|
|
3. Recitativo S |
3. Recytatyw [Sopran] |
| |
|
Ihr Sorgen, flieht,
Flieht, ihr betruebten Kuemmernisse!
Ein singend Lied
Macht herbes Graemen suesse,
Ein kleiner Ton tut Wunderwerke
Und hat noch mehr als Simsons Staerke,
Weil er,
Wenn Schwermut oder Bangigkeit
Wie ein Philisterheer
Sich wider unsre Ruh erregt,
Die Qual zerstreut und aus dem Sinne schlaegt. |
Pierzchajcie frasunki,
niepokojące wy zmartwienia!
Głos wdzięcznej dla ucha piosenki
gorzkie niepokoje w słodycz zamienia.
Niewielgi ton dziwy poczyna,
siłę mając więcszą od Samsona,
gdyż onci,
skoro żałość y trwogi wielkie,
niby zastępy filistyńskie,
ku zmąceniu pokoju naszego powstają
męki rozproszy, zmysły nam uwalniając. |
| |
|
|
4. Aria S |
4. Aria [Sopran] |
| |
|
Ruhet hie, matte Sinne,
Matte Sinne, ruhet hie!
Eine zarte Harmonie
Ist vor das verborgne Weh
Die bewaehrte Panacee. |
Tuć znajdziecie odpocznienie, osłabłe zmysły,
osłabłe zmysły, tuć znajdziecież odpocznienie!
Delikatne zestrojenie
na ukrywane cierpienie
jeść właściwym ran zagojeniem. |
| |
|
|
5. Recitativo S |
5. Recytatyw [Sopran] |
| |
|
Wiewohl, beliebte Musica,
So angenehm dein Spiel
So vielen Ohren ist,
So bist du doch betruebt und stehest in Gedanken da.
Denn es sind ihr' viel,
Denen du veraechtlich bist;
Mich deucht, ich hoere deine Klagen
Selbst also sagen: |
Wprawdzież, gędźbo miluczka,
takoż Twa gra uroczą
dla mnogości uszów bywa,
aleć jeś frasowliwa a w rozmyślaniach zagubiona.
Wielu wszak bywa,
Od których jeś wzgardzoną;
Tuszę, iż możność mam posłyszenia, jak rozżalona
rzeczesz sama: |
| |
|
|
6. Aria S |
6. Aria [Sopran] |
| |
|
Schweigt, ihr Floeten, schweigt, ihr Toene,
Klingt ihr mir doch selbst nicht schoene;
Geht, ihr armen Lieder, hin,
Weil ich so verlassen bin! |
Fujarki, nie piskać, dźwięków nie dawajcie,
mię bowiem wy wdzięcznie nie brzmicie.
Nieszczęsne piesnki, precz przepadnijcie,
iżem ja tako opuszczona w świecie. |
| |
|
|
7. Recitativo S |
7. Recytatyw [Sopran] |
| |
|
Doch fasse dich, dein Glanz
Ist noch nicht ganz
Verschwunden und im Bann getan!
Ja, wenn es moeglich waer,
Dass dich die ganze Welt verliesse
Und deine Lieblichkeit verstiesse,
So komm zu deinem teuren Flemming
In seinem Schirm und Schatten her.
Er weiss allein,
Wie Wissenschaft und Kunst zu schaetzen muesse sein. |
Pomiarkuj sie, Twoy pobrzask przecie
nie bywa doszczętnie
sczezł a wydan na wygnanie!
Gdyby do tego przyszło, jiście,
iżbyś od świata wszego była opuszczona
a Twa wdzięczność wygnana
przybędzie Twoy Flemming luby,
weźmie Cię o obronę, ocali od zguby.
Onci jeden zna
jako wiedza y sztuka musi być szanowana. |
|
7a. Recitativo S |
7a. Recytatyw [Sopran] |
|
Doch fasse dich, dein Glanz
Ist noch nicht ganz
Verschwunden und im Bann getan!
Ja, wenn es moeglich waer’,
Dass dich die ganze Welt verliesse
Und deine Lieblichkeit verstiesse,
So komm zu unsren werten Goennern
In ihre Gunst und Neigung her.
Sie wissen allein,
Wie Wissenschaft und Kunst zu schaetzen muesse sein. |
Odzyskaj spokój, Twe promienie
do ostatka jeszcze nie
zniknione, światłość Twa nie przegnana!
Kiedy sie stanie rzecz niespotykana,
iż Cię świat wszytki od siebie odrzuci,
y wyrzeknie sie Twych słodkości
przybędą patronowie cni:
u onych względów, życzliwości szukać Ci.
Ony wiedzą to jedyni
jako wiedzę a sztukę prawie sie doceni. |
| |
|
|
8. Aria S |
8. Aria [Sopran] |
| |
|
Grosser Flemming, alles Wissen
Findet Schutz bei deinen Fuessen,
Du stehest denen Kuensten bei.
Aber unter denen allen
Liebt dein gnaediges Gefallen
Ein' angenehme Melodei. |
Wielki Panie Flemming, wiedza cała
pod Twe stopy sie schowała,
Tyś dla sztuk wspomożeniem.
Ależ spośród wszelkich onych
największe masz łaskawe umiłowanie
ku urokach w nadobnej melodii zamknionych. |
|
8a. Aria S |
8a. Aria [Sopran] |
|
Werte Goenner, alles Wissen
Findet Gunst bei euren Fuessen,
Ihr stehet denen Kuensten bei.
Aber unter denen allen
Liebt eur’ guetiges Gefallen
Ein’ angenehme Melodei. |
Wszelka wiedza, nadobni patronowie
względy najduje pod stopy waszemi,
iżeście onej wielcy mecenasowie.
Aliści między sztuki wszelakiemi
jedna jest, którą macie w sercu i w głowie:
gędźba wspaniała z tony nadobnemi. |
| |
|
|
9. Recitativo S |
9. Recytatyw [Sopran] |
| |
|
Erleuchtet Haupt, so bleibe fernerweit
Der edlen Harmonie mit deinem Schutz geneigt!
Solange sie noch Kinder schoener Stimmen zeiget,
So wird sie alle Zeit
Dein Lob und deinen Ruhm besingen;
Und, wenn es ihr erlaubt,
Vor dein bestaendig Bluehn
Sich itzt bemuehn,
Ein wuenschend Opfer vorzubringen. |
Oświecony przywódco, okazuj dalsze przywiązanie
ku szlachetnej harmonii, ją powierzaj swej ochronie!
Jak długo dzieciątka obdarza słodkiemi głosy
będzieć ona po wszytkie czasy
Twą sławę y chwałę opiewać!
A skoro będzie pozwolono onej,
abyś mógł stale wzrastać
ninie odda sie sprawie owej
iżby poczty ku ofierze Twej dawać. |
|
9a. Recitativo S |
9a. Recytatyw [Sopran] |
|
Geehrte Goenner, so bleibet fernerweit
Der edlen Harmonie mit eurer Gunst geneigt!
Solange sie noch Kinder schoener Stimmen zeiget,
So wird sie alle Zeit
Eu’r Lob und euren Ruhm besingen;
Und, wenn es ihr erlaubt,
Vor eu’r bestaendig Bluehn
Sich itzt bemuehn,
Ein wuenschend Opfer vorzubringen. |
Dostojni patronowie, pozostańcie oddanemi
harmonijności, obdarzajcież jęż względy swemi.
Dopóki ta dziatkom głosiki piękne ofiaruje
na wiek wieków zamiaruje
waszę gloryę a cześć pieśnią sławić.
Jeśli onej zwolić,
dla wzrostu bezprzestannego
teraz poświęci sie waszego –
życzeń ofiarę podaruje. |
| |
|
|
10. Aria S |
10. Aria [Sopran] |
| |
|
Sei vergnuegt, grosser Flemming,
Grosser Flemming, sei vergnuegt!
Dein graefliches Haus
Vermehre den Schimmer und breite sich aus,
Bis selber das Glaenzen der Sonne verfliegt. |
Używaj radości, potężny Panie Flemming,
potężny Panie Flemming, używaj radości!
Grafowski ród Twoy
pomnoży pobrzask4 swoy i swoje włości
aż promienie słoneczne skończą żywot swoy. |
|
10a. Aria S |
10a. Aria [Sopran] |
|
Sei vergnuegt, srosser Herzog
Grosser Herzog, sei vergnuegt!
Dein fuerstliches Haus
Vermehre den Schimmer und breite sich aus,
Bis selber das Glaenzen der Sonne verfliegt. |
Książę wielki, wesół bądź!
wesół bądź, Książę wielki!
Twa książęca familija
blaskot powiększy a władzę rozszerzy na świat wszelki
aż ujrzy, iż nawet Słojnca blask przemija. |
|
10b. Aria S |
10b. Aria [Sopran] |
|
Seid vergnuegt, werte Goenner,
Werte Goenner, seid vergnuegt!
Ein ewige Lust
Bestelle die Wohnung in euerer Brust,
Bis diese das Singen der Engel entzueckt. |
Radości zażywajcież, godni patronowie!
Godni patronowie, radości zażywajcie!
Wiekuiste ukontentowanie
niech w piersi Waszej znajdzie mieszkanie,
dojąd onej pienie Anjełów nie oczaruje! |
| |
1 Słodkiej, wdzięcznej.
2 Ziemskich przyjemności.
3 Pozbawione.
4 Światłość. |
| |
|
|
Dedicated to Ms. Grażyna Banduch |
Autor przekładu: Filip Adam Zieliński (April 2018, May 20)
mailto:f.a.zielinski@interia.pl
Przekład dedykowany p. mgr Grażynie Banduch |
|
Contributed by Filip Adam Zieliński (July 2018) |
