|
Cantata BWV 92
Ich hab in Gottes Herz und Sinn
Nederlandse vertaling [Dutch Translation]
Cantate BWV 92 - Ik heb aan Gods hart en ziel |
|
Gebeurtenis: Septuagesima |
|
Originele Duitse tekst [Original German Text] |
Nederlandse vertaling [Dutch Translation] |
|
1. Coro |
1. Koor |
|
Oboe d'amore I/II, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Ich habe in Gottes Herz und Sinn
Mein Herz und Sinn ergeben,
Was böse scheint, ist mein Gewinn,
Der Tod selbst in mein Leben.
Ich bin ein Sohn des, der den Thron
Des Himmels aufgezogen;
Ob er gleich schlägt und Kreuz auflegt,
Bleibt doch sein Herz gewogen. |
Ik heb aan Gods hart en ziel
mijn hart en ziel overgegeven;
wat kwaad lijkt, is voor mij winst,
zelfs de dood is voor mij leven.
Ik ben een zoon van hem die de troon
des hemels heeft opgericht;
ook al slaat hij en legt hij een kruis op,
toch blijft zijn hart goedgunstig. |
| |
|
2. Coro e Recitativo B |
2. Recitatief (B) en koraal |
|
Continuo |
|
Es kann mir fehlen nimmermehr!
Es müssen eh'r
Wie selbst der treue Zeuge spricht,
Mit Prasseln und mit grausem Knallen
Die Berge und die Hügel fallen:
Mein Heiland aber trüget nicht,
Mein Vater muss mich lieben.
Durch Jesu rotes Blut bin ich in seine Hand geschrieben;
Er schützt mich doch!
Wenn er mich auch gleich wirft ins Meer,
So lebt der Herr auf großen Wassern noch,
Der hat mir selbst mein Leben zugeteilt,
Drum werden sie mich nicht ersäufen.
Wenn mich die Wellen schon ergreifen
Und ihre Wut mit mir zum Abgrund eilt,
So will er mich nur üben,
Ob ich an Jonam werde denken,
Ob ich den Sinn mit Petro auf ihn werde lenken.
Er will mich stark im Glauben machen,
Er will vor meine Seele wachen
Und mein Gemüt,
Das immer wankt und weicht in seiner Güt,
Der an Beständigkeit nichts gleicht,
Gewöhnen, fest zu stehen.
Mein Fuß soll fest
Bis an der Tage letzten Rest
Sich hier uf diesen Felsen gründen.
Halt ich denn Stand,
Und lasse mich in felsenfesten Glauben finden, weiß seine Hand,
Die er mich schon vom Himmel beut,
zu rechter Zeit
Mich wieder zu erhöhen. |
Het zal mij nooit aan iets ontbreken!
Nog eerder zullen,
zoals de getrouwe getuige zelf zegt,
met gedruis en angstaanjagend kabaal
de bergen en heuvels ineenstorten:
mijn Heiland is betrouwbaar,
mijn Vader heeft mij lief.
Door Jezus’ rode bloed
ben ik in zijn hand geschreven;
hij beschermt mij zeker!
Al werpt hij mij ook in de zee,
ook daar op de grote wateren leeft hij,
de Heer, die mij zelf het leven heeft toebedeeld –
daarom zullen ze mij niet verzwelgen.
Ook al grijpen de golven mij vast
en sleurt hun woede mij mee de afgrond in,
hij wil mij alleen maar beproeven,
of ik aan Jona zal denken,
en of ik met Petrus mij helemaal op hém zal richten.
Hij wil mij sterken in ’t geloof,
hij wil waken voor mijn ziel;
en mijn gemoed,
dat almaar wijkt en wankelt, wil hij in zijn goedheid,
in bestendigheid ongeëvenaard,
eraan wennen standvastig te zijn.
Mijn voet zal vast
tot aan het laatst der dagen
op deze rots verankerd zijn.
Als ik zo stand houd
en mij in rotsvast geloof laat vinden, dan weet zijn hand,
die hij mij vanuit de hemel al toesteekt,
te rechter tijd
mij weer op te richten. |
| |
|
3. Aria T |
3. Aria (T) |
|
Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Seht, seht! wie reißt, wie bricht, wie fällt,
Was Gottes starker Arm nicht hält.
Steht aber fest und unbeweglich prangen,
Was unser Held mit seiner Macht umfangen.
Laßt Satan wüten, rasen, krachen,
Der starke Gott wird uns unüberwindlich machen. |
Zie! Hoe scheurt, hoe breekt, hoe valt,
wat Gods sterke arm niet vasthoudt.
Maar zie hoe vast en onbeweeglijk straalt
wat onze held met zijn macht omvat.
Laat Satan maar woeden, razen, beuken
de sterke God zal ons onoverwinnelijk maken. |
| |
|
4. Choral A |
4. Aria / koraal (A) |
|
Oboe d'amore I/II, Continuo |
|
Zudem ist Weisheit und Verstand
Bei ihm ohn alle Maßen,
Zeit, Ort und Stund ist ihm bekannt,
Zu tun und auch zu lassen.
Er weiß, wenn Freud, er weiß, wenn Leid
Uns, seinen Kindern, diene,
Und was er tut, ist alles gut,
Ob's noch so traurig schiene. |
Daarnaast zijn wijsheid en verstand
bij hem oneindig groot;
tijd, plaats en uur zijn hem bekend,
waarop gedaan moet worden en gelaten.
Hij weet wanneer vreugde, wanneer leed
goed voor ons, zijn kinderen, is.
En wat hij doet, ’t is alles goed,
al schijnt het nog zo treurig. |
| |
|
5. Recitativo T |
5. Recitatief (T) |
|
Continuo |
|
Wir wollen uns nicht länger zagen
Und uns mit Fleisch und Blut,
Weil wir in Gottes Hut,
So furchtsam wie bisher befragen.
Ich denke dran,
Wie Jesus nicht gefürcht' das tausendfache Leiden;
Er sah es an
Als eine Quelle ewger Freuden.
Und dir, mein Christ,
Wird deine Angst und Qual, dein bitter Kreuz und Pein
Um Jesu willen Heil und Zucker sein.
Vertraue Gottes Huld
Und merke noch, was nötig ist:
Geduld! Geduld! |
Wij willen nu niet langer bang zijn,
en omdat we in Gods hoede zijn,
zullen we ons niet meer met vlees en bloed
even angstig zorgen maken als we tot nu toe deden
Ik denk eraan hoe Jezus
het duizendvoudig lijden niet heeft gevreesd;
hij zag het
als een bron van eeuwige vreugde.
En voor jou, mijn christen,
zal je angst en smart, je bittere kruis en pijn
om Jezus’ wil heil en zoetheid zijn.
Vertrouw op Gods liefdevolle zorg
en onthoud alleen dat, wat nodig is:
Geduld! Geduld! |
| |
|
6. Aria B |
6. Aria (B) |
| |
|
Das Brausen von den rauhen Winden
Macht, dass wir volle Ähren finden.
Des Kreuzes Ungestüm schafft bei den Christen Frucht,
Drum lasst uns alle unser Leben
Dem weisen Herrscher ganz ergeben.
Küsst seines Sohnes Hand, verehrt die treue Zucht. |
Het razen van de ruwe winden
is oorzaak dat wij volle aren vinden.
De onstuimigheid van het kruis brengt bij de christenen vrucht voort;
laten wij daarom allen ons leven
geheel aan de wijze heerser overgeven.
Kus de hand van zijn Zoon,
houd hoog de trouw. |
| |
|
7. Choral e Recitativo S A T B |
7. Recitatief (S, A, T, B) en koor (SATB)
|
|
Continuo |
|
Coro:
Ei nun, mein Gott, so fall ich dir
Getrost in deine Hände. |
Koor:
Nu val ik, mijn God,
getroost in uw handen. |
|
Bass:
So spricht der gottgelassne Geist,
Wenn er des Heilands Brudersinn
Und Gottes Treue gläubig preist. |
B:
Zo spreekt de ziel die in God rust
Wanneer hij Jezus' broederlijke gezindheid
|en Gods trouw gelovig prijst. |
|
Coro:
Nimm mich, und mache es mit mir
Bis an mein letztes Ende. |
Koor:
Neem mij, en ga uw weg met mij
tot aan mijn laatste dag. |
|
Tenor:
Ich weiss gewiss,
Dass ich ohnfehlbar selig bin,
Wenn meine Not und mein Bekümmernis
Von dir so wird geendigt werden: |
T:
Ik weet beslist
dat ik ongetwijfeld zalig ben
wanneer aan mijn nood en mijn verdriet
door u zo een eind wordt gemaakt: |
|
Coro:
Wie du wohl weißt, dass meinem Geist
Dadurch sein Nutz entstehe, |
Koor:
Gij weet wel, dat het mijn geest
tot voordeel strekt, |
|
Alt:
Dass schon auf dieser Erden,
Dem Satan zum Verdruss,
Dein Himmelreich sich in mir zeigen muss |
A:
dat reeds op deze aarde,
tot ongenoegen van de satan,
uw hemelrijk zich in mij openbaart |
|
Coro:
Und deine Ehr je mehr und mehr
Sich in ihr selbst erhöhe, |
Koor:
en uw eer meer en meer
zich in zichzelf verheft. |
|
Sopran:
So kann mein Herz nach deinem Willen
Sich, o mein Jesu, selig stillen,
Und ich kann bei gedämpften Saiten
Dem Friedensfürst ein neues Lied bereiten. |
S:
Zo kan mijn hart naar uw wil
o mijn Jezus, weldadig tot rust komen;
en ik kan met ingetogen snarenspel
de Vredevorst een nieuw lied toezingen. |
| |
|
8. Aria S |
8. Aria (S) |
|
Oboe d'amore I, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Meinem Hirten bleib ich treu.
Will er mir den Kreuzkelch füllen,
Ruh ich ganz in seinem Willen,
Er steht mir im Leiden bei.
Es wird dennoch, nach dem Weinen,
Jesu Sonne wieder scheinen.
Meinem Hirten bleibe ich treu.
Jesu leb ich, der wird walten,
Freu dich, Herz, du sollst erkalten,
Jesus hat genug getan.
Amen: Vater, nimm mich an! |
Mijn Herder blijf ik trouw.
Als hij voor mij de lijdensbeker wil vullen,
dan berust ik geheel in zijn wil:
hij staat mij in het lijden bij.
Na het wenen zal toch immers
Jezus’ zon weer schijnen.
Mijn Herder blijf ik trouw.
Voor Jezus leef ik, hij zal heersen.
Verheug je, hart, ook al moet je sterven
Jezus heeft genoegdoening gegeven.
Amen: Vader, neem mij aan! |
| |
|
9. Choral |
9. Koraal |
|
Oboe d'amore I/II e Violino I col Soprano, Violino II coll'Alto, Viola col Tenore, Continuo |
|
Soll ich den auch des Todes Weg
Und finstre Straße reisen,
Wohlan! ich tret auf Bahn und ,
Den mir dein Augen weisen.
Du bist mein Hirt, der alles wird
Zu solchem Ende kehren,
Dass ich einmal in deinem Saal
Dich ewig möge ehren. |
Ook al zal ik de tocht moeten maken
langs de duistere weg van de dood,
welaan! ik zet mijn voeten op de weg en het pad,
die uw ogen mij wijzen.
U bent mijn Herder, die alles
tot zo’n einde zal brengen,
dat ik eenmaal in uw paleis
u eeuwig mag eren. |
| |
| |
Nederlandse vertaling: Jaap van der Laan |
|
Contributed by Eduard van Hengel (August 2019) |
